13. Matinéea: Alma Hirukotea
L. V. Beethoven
Trío para cuerdas nº3, Op.9, nº1
E. Dohnányi
Serenata
Mikel Ibañez
Justyna Janiak-Krymer
Flore Lefevre
Information
“Iruditzen zait hainbat buru, hainbat bihotz, hainbat arima dituen gizona zarela”, esan zion Haydnek Beethoveni.
Hitz horien sinpletasunean aurkitzen dugu konpositore miresgarri honen handitasuna, indar heroikoa, sormen musikala eta borondatezko baikortasuna.
Bere 3. harirako trioa opus hau osatzen duten hiruetako indartsuena da, zalantzarik gabe. Obrak aberastasun tematiko handia du mugimendu azkarretan eta ia sinfonikoak diren elaborazioetan, batez ere hasierako Allegroan. Adagioa, bestalde, bere atmosfera malenkoniatsuarekin, edertasun handikoa da. Trioa Presto distiratsu eta birtuoso batekin amaitzen da.
Hungariako musikagile Ernö Dohnányiren Serenata bere maisulan nabarmenena da ganbera-musikaren eremuan. Mozart eta Haydni begi-keinu ugari egiten dizkion arren, lan honek pertsonalitate handia du. Berrikuntza ugari ditu eta musika erromantikoko melodia herrikoiak ditu inspirazio-iturri, nahiz eta Scherzoan eragin honetatik aldentzen den. Amaierako Rondoan Haydni omenaldia egin zion honen Pianorako eta harirako 39. trioaren (“Trio zingaroa” izenez ere ezagutzen dena) Rondo all’Ungarese ezaguneko motiboa gogora ekarriz.
Dohnányi sona handiko pianojolea ere izan zen eta Brahms miretsi izan zuen beti. Bela Bartokek honakoa esan zuen berari buruz: “Hungariako musika pertsona bakarrean laburbildu daiteke: Dohnányi”.